دوستی به من گفت : فلانی اگر یک روز در خانه ی تو کوبیده شود و بعد از اینکه بپرسی وکیست ؛ ناگهان بگوید منم امام زمان تو !
آیا وجدانا بلافاصله در را باز نموده و با شادی و شعف ، خود و خانواده به استقبالش می روی ؟ یا اینکه با عذر خواهی از امام می خواهی : چند لحظه تامل بفرمایید الان خدمت می رسم . و آنگاه با خانواده ات مشغول مرتب کردن خانه ای که در شان ایشان باشد می شوی ؟ یک نفر نوارها و سی دی های نامناسب ، دیگری پوستر ها و دکوراسیون شرم آور و ... . تازه بعد از برطرف کردن این موانع اگر امام وارد منزل تو شوند ، فکر می کنی از غذا و میوه ی تو تناول می کنند ؟ و اگر امر بفرمایند قرآن یا نهج البلاغه را به من بده ، اگر داشته باشی از گرد و غبار روی آن خجالت نمی گشی ؟! ...
راستی ، اصلا کمی فکر کن آیا با شناخت از خودت ،احتمال می دهی یک روز امام زمان در خانه ات را بکوبند؟!
به دوستم گفتم : پس چه کنم ؟ گفت : روزی 10 دقیقه با خودت خلوت کن ، فقط و فقط به امام زمانت فکر کن و اینکه چه کرده ای و چه باید انجام دهی تا به آن حضرت نزدیک شوی همچنان که حضرت صادق (ع) می فرمایند :
هر کس دوست می دارد از اصحاب حضرت مهدی ( عج ) باشد باید که منتظر باشد و در این حال به پرهیزگاری و اخلاق نیکو رفتار نماید
(کتاب غیبت نعمانی . صفحه ی 106)
.: Weblog Themes By Pichak :.