خواستم دستانم را بلند کنم ... زنجیر های محکم و سنگینی را حس کردم که گویی مانع می شد

خواستم پا از زمین بردارم ... پاهایم تکان نمی خورد ، احساس کردم هر لحظه بیشتر فرو می روم ! گویی در باتلاق دنیا اسیر شده ام 

مدتی است این حس را دارم ، که هر لحظه بیشتر و بیشتر فرو می روم

دلم می خواهد فریاد کشم :

آی دنیا !!! بند و گل و لای خود را از پای من بگشای ! بگذار دستانم آسمان را هم حس کند

(نوشته شده در : تهران - ولیعصر - پشت ترافیک)