2 روز دیگه یعنی شنبه ، روز تولد امام حسن مجتبی (ع) ، سالگرد ازدواج من و مسعود هست (به سال قمری) . 4 سال گذشت ...

امروز ظهر مسعود اومد اینجا و باید قبل از ظهر فردا برگرده که روزه ش به هم نخوره . منم طبق در خواست خودش کیک سالگرد ازدواجمون رو صبح  بعدِ اینکه از ورزش برگشتم پختم . یه کیک درست کردم با طعم دارچین و کاکائو که با شکلات و نارگیل و مروارید خوراکی تزئینش کردم(چه شود!!!)

از وبلاگ الهام جون استفاده کردم ولی خدایی کیک من خوشکل تر شد  . جانِ من کدومش قشنگتره خودتون بگید؟ (گربه بی چشم و رو که میگن همینه  )

اینم عکسش که داداشی برام گرفت:

شکلاتهای قلبی شکلش هم کار خودمه  روی شکلات ها هم طرح داره اما چون از شکلات کاکائویی استفاده کردم زیاد از دور معلوم نیست.  باید شکلات سفید می بود تا مشخص بشه . اگر از شکلات سفید استفاده می کردم توی نارگیل ها گم می شد . در نتیجه اینطوری شد که می بینید.

از مزه و طعمش می ترسیدم که وقتی خوردیم اولین کسی که گفت خوب شده داداشی بود  . امیر (داداشی) آدم مشکل پسند و البته خوش سلیقه ای هست بی خودی هم به کسی امیدواری نمیده . وقتی اون بگه خوبه مطمئن میشم که واقعا خوبه . خودم هم خوردم به این نتیجه رسیدم که بد نشده ...

قابل ذکر می باشد که (): وقتی خودم غذا یا شیرینی یا هر چیزی رو می پزم زیاد طعمش رو متوجه نمیشم به خاطر همین ازش لذتی هم نمی برم . اینطوریه که بقیه باید در موردش نظر بدن . اینم یه بدبختی منه دیگه ! دایی جعفر میگه این ویژگی رو از مادرجان (مادر بزرگ مامانم) به ارث بردم ! کلاً هرچی ارثیه بُنجُل توی خونواده پدری و مادری بوده من برداشتم! آخه اینم شد ارثیه؟!