آخ آخ سوختم الهه ... اصلاً دلم نمي خواد اينو بگم ولي کاملاً درسته

ممنون

اولاً طرح خدمت توي هر دوتا مساوي هست . باباي منم پزشک هست . از پشت کوه نيومدم که ! پزشک مي تونه شيفت شب نره اما پرستار مجبوره شيفت شب بره مگر اينکه از بند پ (پارتي) استفاده کنه که براي همه ميسر نيست . بله دکترا لازم نيست ولي اگه بخواي از کار طاقت فرساي بيمارستان فرار کني بايد ادامه تحصيل بدي . کي گفته کار پزشک بيشتر از پرستار هست ؟! پزشک فقط تشخيص ميذاره و ميره اين پرستار هست که اجرا مي کنه ! غير از پزشکان محترم اورژانس که اکثراً واقعاً زحمت مي کشند و به اندازه پرستار و حتي گاهاً بيشتر از پرستار کارشون فرسايشي هست بقيه پزشک ها سختي کارشون خيلي کمتر از پرستاراست . اينو باباي خودم که پزشک هست هميشه اعتراف مي کنه که کار پرستار خيلي سنگينه (داخل پرانتز عرض مي کنم من به اون دسته از پرستارهاي بي مسئوليت و بي وجدان هيچ کاري ندارم ) . تازه آخرشم همه ي تشکر هاي مردم نثار پزشک ميشه نه پرستار ! تهران بزرگ هم محروم به حساب مياد ؟! توي کشوري که سالانه اين همه نيروي پرستار و ماما و پزشک بيکار به جمعيت اضافه ميشه کي گفته نميشه اصول استاندارد رو پياده کرد ؟! اين اصول استاندارد نيروي انساني مي خواد نه دستگاه و تکنولوژي که ماشاءالله توي کشور ما تا دلت بخواد نيروي انساني تحصيل کرده هست ! نمي خوايم و نمي ذاريم که استاندارد کار بشه نه اينکه نتونيم ! اين آماري که شما فرموديد رو من هيچ جايي نديدم و نتونستم پيدا کنم . بيمارستان هاي n تختخوابي شلوغ نشان از ضعف عملکرد سيستم آموزش بهداشت و پزشکي هست (براي اينکه در جريان باشيد) و افتخار نيست اين ضعف! شما آمار و مطالعات زيستي گذروندي ؟! بهتره يه کم مطالعه داشته باشي ! حداقل در مورد استاندارد هاي بهداشت ! من هيچ وقت نگفتم پرستاري بهتره يا پزشکي ! پزشکي به جاي خودش و پرستاري به جاي خودش . سلامت جامعه به هر دو رشته احتياج داره . من گفتم به رشته پرستاري توي ايران ظلم ميشه و پرستار در جايگاه خودش نيست که اگر باشه مشکلات سلامت کمتر خواهد بود. از اون طرف هم پزشک هاي ما به دلايل مختلف که يکيش ازدياد مشکلات بهداشتي و بالا رفتن تعداد بيماران هست به جاي درمان اصولي علامت درماني مي کنند و اين باز هم برميگرده به اينکه پرستار در جايگاه خودش نيست که اگر بود با آموزش و پيشگيري کاهش چشمگيري در بيماري ها داشتيم.

فداي تو بشم . اونجا موضوع کار باليني پرستار توي بيمارستان بود . من مي دونم که شرايط و فرصت هاي استخدامي اونجا چطور هست . پرستار ها توي شرکت هاي بيمه کار مي کنند و با آموزش ها و فعاليت هاي خاص از بيمار شدن شهروندان تا حد امکان جلوگيري مي کنن . اونها بيماريابي مي کنند و قبل از اينکه به يک بيماري مزمن مبدل بشه و خسارت هاي بيشتري ايجاد کنه اونو درمان مي کنن. اونجا هر خانواده يک پرستار داره و پرستار مدام خانواده رو ساپورت مي کنه.بازديد از منزل داره.تمام سعي خودش رو مي کنه که با اقدامات غير دارويي مشکلات سلامت خانواده رو حل کنه.تغذيه خونواده رو تحت نظر داره .مشکلات رواني اجتماعي و اقتصادي خونواده رو کامل مي دونه.شما اگر هم مي خواي پرستاري واقعي رو ببيني بايد توي کانادا که مهد پرستاري هست دنبالش بگردي.اونجا هزينه ها صرف پيشگيري ميشه نه درمان!بالاترين حقوق رو پرستارها دارن چون باعث رشد اقتصادي و سلامت نيروي انساني جامعه ميشن.بهناز من وقتي کتاب هام رو مي خونم مي بينم هيچ چيزش توي ايران قابل اجرا نيست.هيچي ها!چون کتاب هاي ما از سازمان جهاني بهداشت مياد. نه اينکه بگم بعضي هاش، هيچ چيزش کاربرد نداره! حتي اون کار باليني بيمارستاني که شما توي اون سريال ديدي هم توي ايران اجرا نميشه . اونجا اول پرستار تشخيص ميذاره و اون هست که مشکل اصلي بيمار رو تشخيص ميده و تعيين مي کنه کدوم پزشک بايد بيمار رو ويزيت کنه . پرستار برنامه درمان بيمار رو تنظيم مي کنه . چون پرستار يکي هست و در جريان تمام مراحل بيمار هست اما چندين پزشک و متخصص يک بيمار رو ويزيت مي کنن و در جريان مراحل پيشرفت درمان نيستن اونوقت ميشه که دائم آزمايشات تهاجمي بدون علت تکرار ميشن . داروهايي تجويز ميشه که گاهاً با هم تداخل دارند يا مثلاً آمينوگليکوزيدها که سميت گوشي و کبدي و ... دارن براي 2 ماه مصرف ميشن و پزشک حواسش به مدت مصرف نيست و واقعاً هم نمي تونه تک تک بيمارها و مراحل درمان رو به خاطر بسپاره !اينطوري ميشه که وقتي از بيمارستان مياي بيرون يک مشکلت حل شده و هزار تا مشکل ايجاد شده .واقعاً عوام نمي فهمن چه بلايي سرشون اومده . ما که اونجا هستيم مي فهميم چه به سر بيمارها مياد .بعضي از بيمارستان هاي خصوصي که تعدادشون کمتر از انگشت هاي يک دست هست توي ايران وجود داره که اين وضعيت رو کمتر دارن . مدت بستري بيمارها توي بيمارستان هاي ما بيش از حد استاندارد هست و اين خودش يک ريسک فکتور براي عفونت هاي بيمارستاني و سندرم ها روان تني و ... ميشه . توي کشورهاي ديگه مدت بستري حداقل ممکن هست و وقتي بيمار ترخيص ميشه ولش نمي کنن به امان خدا ! تا بهبودي کامل بيماري و حتي دوره ي بازتواني يک پرستار اونو ساپورت مي کنه و هر روز کنترلش مي کنه و به خونه ش ميره و تا وقتي که به کارهاي روزمره و عادي خودش و به اجتماع برنگشته اونو تحت نظر داره . براي رفع مشکلاتي که براش پيش مياد راهنماييش مي کنه . اگر نيازي ببينه اونو به يک متخصص يک فيزيوتراپ يا گروه هاي هم درد ( مثلاً گروه سرطان پستان ، گروه ديابت و ... براي صحبت کردن در مورد مشکلاتشون و ... ) معرفي مي کنه .اونجا پرستاري محدود به مشکلات جسمي نميشه . پرستاري يعني مراقبت در تمام ابعاد انساني که شامل بعد روحي رواني اجتماعي اقتصادي فرهنگي و ... ميشه .بهناز هر چي بگم کمه اصلاً پرستاري اينجا ذره اي به پرستاري واقعي شباهت نداره .

محض اطلاعتون . پرستاري هم طرح داره . طرحش توي مناطق محروم هست و مدتش دقيقاً اندازه پزشکي هست و هيچ تفاوتي از اين نظر نداره . آزمون دکتري پرستاري هم به اندازه تخصص سخت هست حتي شايد بيشتر چون محدوديت در تعداد پذيرش و تنوع رشته داره . من اصلاً رشته پزشکي رو دوست ندارم چرا فکر کردي پزشکي پيش چشمم ارزش داره؟! آره يه جورايي چرت و پرت نوشتي چون اين چيزايي که گفتي کاملاً به پست من بي ربط بود . ما توي ايران فقط پرستار رو توي بيمارستان مي بينيم و دانشگاه در صورتي که کار اصلي پرستار توي جامعه هست . سيستم درمان ايران پزشک محور هست يعني منتظر مي مونيم مردم مريض بشن تا ما درمانشون کنيم !! و مدام به بيمارستان ها و تخت هاي بيمارستاني اضافه مي کنيم . اگر مثل همه ي کشورهاي پيشرفته پرستار توي جايگاه خودش فعاليت کنه نياز به اين همه هزينه درمان و بيمارستان هاي N تخت خوابي نداريم! متأسفم . تو هم از پرستاري هيچي نمي دوني !!!

no idea

بهار ! من و استرس درس ؟!

حرفت درست اما اين تئوري توي ايران قابل اجرا نيست!

سارا جونم فقط اطرافيان نيستن ! حتي سيستم و نظام هم جايي براي پرستار تعريف نکرده ! :(

واقعاً جالب بود ؟! اصلاً خوندي و نذر دادي ؟!